Başakşehir İslamcılığı

Cadde Bostan sahilinde ya da ne bilim Küçük Yalı’da falan biraz gezerseniz, henüz işçilerin paydos etmediği akşama yakın saatlerde basketbol oynayan gençler, kulaklığı takıp koşuya çıkan adidas eşofmanlı kızlar, paten kayanlar, bisiklete binenler falan görürsünüz. Onların, kendilerine has bir özgüvenleri vardır. Sağlıklı gürbüz çocuklardır bunlar. Hiçbir sıkıntıları, dertleri yoktur. En azından öyle görünürler. Bana oldukça ilginç gelirlerdi, bazen gider, bir banka oturur izlerdim bu gençleri. Ama artık bunları izlemek için oralara gitmeye gerek kalmadığını anladım. Artık Başakşehir’de de yetişiyor bunlardan. Kimselerin giremediği sitelerde sürüyor Başakşehir çocukları bisikletlerini, kendilerine özel sahalarda oynuyorlar oyunlarını. Hayatlarında hiç sümüklü çocuk görmüyorlar, hiç tinerciyle karşılaşmıyorlar. Okula anaları arabayla götürüp bırakıyor ya da servisle gidiyorlar. Hani “cipe binen başörtülüler“ diye bir şey var ya, ben bunu kolpa sanırdım, gerçekmiş valla, bir sabah herhangi bir okulun önünde bekleyin onlarca göreceksiniz. Bunlar genelde sitelerinin girişine “yabancı giremez” yazdırıyorlar zaten. Ama öyle böyle değil, kalın kırmızı puntolarla, hani “ölüm tehlikesi” falan yazıyorlar ya, işte öyle. Zaten öyle elinizi kolunuzu sallayıp giremezsiniz bunların sitelerine, güvenliği cartı curtu var. Tipinizi beğenmezlerse durdurup soruyorlar, hangi daireye gideceksin, misafir misin? Orada oturmuyorsan arabayla girmek zaten imkânsız, kartlı geçiş sistemleri var. Yakında yayalar için de yapacaklarmış. Tüm bunları, yavrucakları sümüklü çocuklarla karşılaşmasın diye yapıyorlar. Tıpkı Küçük Yalı’daki gibi burada da, narin çocuklar yetişiyor böylece. Çamura belenmemiş, bisikleti çalınmamış, dayak yememiş, sümüğü akmamış çocuklar yetişiyor. Gelecek neslin Başakşehir’de yetişmiş İslamcıları nonoşlardan ibaret olacak yani, şimdiden haberiniz olsun.

Ah bide Başakşehir’in Sular Vadisi var. Koşu parkurları, onlarca garip bitki, süs havuzları, ot, bok, çarşılar, burger kingler, cafeler falan. Oldukça da güzel bir yer. Florya’da bulamazsınız yani böylesini, ciddiyim bak, sadece denizi eksik o kadar. Ramazan’da fena coşkuludur burası, İslami elitizmin kalbi burada atar. Sohbetler, sanatçılar, carcurtçular, paralar, paralar, paralar… Ama öyle herkes giremez buraya, sümüklüyseniz giremezsiniz yani, kusura bakmayın, bu işler böyle. Sular Vadisi’ni bir yandan 4. Etap konutları diğer yandan 5. Etap konutları kollayıp koruyor. 4. Etap’ın arkasından askeri bölge Sular Vadisi’ne karşı herhangi bir taarruzu engellemek için konuşlanmış. 5. Etap’ın arkasında 1. Ve 2. Etaplar var, herhangi bir sümüklüyü geçirmemek için didinip duruyorlar. Çevre sitelerden birinde oturuyorsanız, sular vadisine açılan bir kapınız var, kartınızı dıtladıp kapıyı açabilirsiniz. İki ana kapıdan başka, sitelerin kapılarını saymazsak dışarıdan birisi için yol yok. Dışarıdan kim gelebilir acaba diye baktığımızda, 4-5 km. ötede Göçmen Konutları’nı 2-3 km. ötede ise Deprem Konutları’nı görüyoruz. Bundan başka yakınlarda sanayi mahallesi var. Sanayi mahallesinin araba tamirinde çalışan eli yüzü yağlı kirli çocukları Sular Vadisi’ne gelmezler sanıyorum, buradan haberleri bile yoktur. Ama yine de gelebilme ihtimalleri var ve bu korkunç bir şey, tüm yollar kapatılmalı. Göçmen Konutları’na yol vermeyen Başakşehir’in yakışıklı İslamcıları Kurban Bayramı’nda gidip kurbanlarını orada kesiyor, tüm boku püsürüğü oraya gömüyorlar. Pazar da sadece oraya kuruluyor zaten, pazarın pisliği de Göçmen Konutları’nın sakinlerine kalıyor yine.

İlginç bir şey daha: hani park bahçe temizleyen adamlar var ya, çöpçüler, hizmetliler falan. Bunlar günlük yemeklerini tabldotlarda açık alanlarda yiyorlar genelde. Evet, tahmin ettiğiniz gibi yemeklerini kilometrelerce müsait alanı olmasına rağmen Sular Vadisi’nde yemiyorlar. 4. Etap’ın onlarca parkından birinde de yemiyorlar. Sümüklülerin giremediği hiçbir yerde yemiyorlar yani, gidip Deprem Konutları’nın parkında yiyorlar. Çünkü orada bunlara pis pis bakan, tiksinen, iğrenen kimse yok.

Bazen kardeşimle teyzemi ziyarete gidiyoruz, Sular Vadisi’ni aşmak zorundayız, boşuna 10 dakika daha yürümemek için tellerden atlıyoruz. İnsanların rahat gidip gelecekleri yerlere özellikle yol yapmıyorlar. Geçen yerel gazetede gördüm, buna ilk isyan eden yaşlılar olmuş. Onlar da kendi keyiflerinden isyan ediyorlar, bazen yürüyerek gitmek istiyorlarmış bir yerden bir yere ama yol yokmuş, falan filan. Ben tellerden atlamaya alışkınım. Benim için sorun yok, ben her türlü atlarım. Ama küfür etmeden duramıyorum, buna annem çok kızıyor.