Jeep'e binmek, çizme giymek, dar pantolon ve tunik

Yolda yürüyorum, sadece yolda yürüyerek anlayabileceği bir sürü şey var insanın. Ümraniye-Nişantaşı arasındaki mesafeyi bir gün, bir kaç saat içinde katettiğinizde ya da Tunalıhilmi'den Keçören'e ya da Mamak'a doğru (Kızılay üzerinden gitmek suretiyle) yol aldığınızda göreceğiniz şeyler aklınızı ve kalbinizi biraz zorladığınızda sizi inanılmaz tespitlere ulaştırabilir.
Jeep'e binmek, çizme giymek, dar pantolon ve tunik görebilecekleriniz içinden en çarpıcıları sadece. Dört ayrı zenginlik göstergesi, dört ayrı imaj.

Jeep'e binmenin kendisi zaten başlı başına zengin olmayı gerektiren bir şey. Ama son yıllarda jeepe binen kadın oranlarındaki artış bir tür zenginliğe işaret ediyor. Kadınların bir anda zengin olduklarını, önlerinin açıldığını, üst düzey yönetciliklere getirildiklerini, pozitif ayrımcılığın sonucu artık kadınların erkeklerden daha fazla para kazandıkarını, futbol takımlarının milyon dolarlarını kadın futbolcu transfer etmek için harcadıklarını söylemeyeceksek, bu kadınların jeeplerini kendi paralarıyla almadıklarını söylememiz gerekecek. Allah nimetlerini kulunun üzerinde görmek istermiş gibi safsatalarla zenginleşen ve dünya nimetlerini sonuna kadar kullanan sağcı arkadaşlarımız belli ki karılarını bu nimetlerden mahrum etmiyorlar. Jeepler çoluk çocuğu gezdirmek, yakın dostların ihtiyaçlarını gidermek, bazen cemaate hizmet etmek, ama çoğu zaman da yerden yükselmek, hem de sıradan bir arabanın yükselttiğinden daha fazla yükselmek için kullanılıyor. Karşı mahallede jeep merakı zaten öteden beri var. Onlar bu meraklarını herhangi bir şeyin arkasına saklama gereği bile duymadan kadınlı erkekli dile getiriyorlar. Nefsler var elbette bunu kimse inkar etmiyor. Jeep değil helikopter bile kullanabilirsiniz isterseniz. Buna kimsenin bir diyeceği yok. Jeep bir arazi aracıdır sadece, bunu alıp şehrin göbeğinde kullanmak da görmemişlikten, kendini başka insanlardan ayırmaktan başka bir anlama gelmez. Bu hem sağcılar için hem solcular için hem orta yolcular için böyledir. Ne arabanın sağlamlığı ne Allah'ın nimeti oluşu bu gerçeği değiştirmez.

Çizme konusuna gelince. Bugünkü kullanımı itibariyle tuhaf bir ayakkabı türü. Genellikle tarlalarda kullanılır. Yapılışı itibariyle tarlada dizinize kadar suya ya da toprağa gömülmek zorunda kaldığınızda ya da kar yağışının yoğun olduğu bölgelerde yine dize kadar kara batmamak için icad edilmiş bir ayak kabıdır. Büyük şehirlerde çizme giymenin işlevsel denebilecek bir tarafı neredeyse yoktur. Dolayısıyla sınıfsal bir ayrıma işaret eder. Ama burada asıl ayrım, çizme giymenin ötesine geçmiş durumda. kaç paralık çizmeyi, hangi mağazandan alıp giydiğiniz asıl çarpışma alanını oluşturuyor. Görece yoksulların giydikleri çizmelerle daha üst sınıfların ve en üst sınıfların giydikleri çizmeler. Yanda gördüğünüz manasız çizme modeli zengin olmanın, üst sınıfa ait olmanın bir göstergesi olarak kullanılıyor. Moda denen şey acayip bir şey. Böyle çirkin birşeye bir sürü para ödetebiliyor. Üstelik bunun artık zengini yoksulu da kalmadı. Daha yoksul olanlar, ama oldukları sınıfa değil de daha üst sınıfa ait olma iddiasında olanlar, bu çizmelerin ya da başka çizmelerin çakmalarını giyiyorlar. Böylece çizme denen şeyin işlevselliğinin ötesinde cinsel ve ekonomik bir anlamı oluşuyor. Ekonomik olarak ben zenginim ve bu sefil kalabalıktan farklıyım, daha rahat bir hayat yaşıyorum manasına geliyor. Cinsel olarak da daha çekici ve yerden yüksek, beğenilmeye layığım demek. Sonuçta ikisi de aynı kapıya çıkıyor. Onu alma beni al. Bu şekilde görünür olabilirsiniz. Yoldan geçen satıcılar, çiçekçiler, ellerinde tester'larla sokaklarda müşteri avlamaya çalışanlar sizi görür ve saldırırlar. Ama sıradan biri olarak, herhangi bir kıyafetle yürüdüğünüzde bütün satıcılar yolunuzdan çekiliyor. Satın alabildiğiniz oranda satın alınabilecek biri haline geliyorsunuz kendi paranızla üstelik. Nasıl bir üst sınıfmış, gözünü seveyim..