Kılıçdaroğlu "Ayağa kalkın, özgürlük isteyin, isyan edin" demiş, "Yoldaşlarım" diye hitap etmiş. Bundan birçok şey çıkacaktır. Milliyetçilik işe yaramadı, Cumhuriyetçilik. O da sökmedi, Halkçılık. Deniz Baykal ve Tuncay Özkan'dan sonra Kemal Kılıçdaroğlu'na kulak veriyoruz. Halkçılık sola da lazım diyorduk, ilginç oldu bu yüzden de. Bakalım nolacak. Adrenalinin yükseleceği ise Kemal Kılıçdaroğlu, Onur Kuzgun, göbeğe piercing solcuları ve anonim küfür-yorumcuları gibi birbirleriyle çok tutarlı olmayan insanların söylediğim her söze karşılık yüksek volümlü başka bir söz söylemelerinden bile belli. Benim söylediklerimle onların söylediği arasında analitik bir alaka yok. Benim söylediklerimi örneklendiren şeyler söylüyorlar. Fantezilerini konuşuyorlar çünkü. Ve bu yorucu olmaya da başladı.
İslamcılar saflıklarından sözlerimi kavrayamazlar ve ben başka bir şey söylüyorum sanırlar genellikle. Mesela Mavi Marmara olayı yanlış dediğimde cihada yani İslama karşı çıkıyorum sanırlar. Çünkü hala bu fani dünyada kendilerinin de var olduklarını hissetme arzuları her türlü akletme becerisini bastırır. Ben onlardan daha akıllıyım diye söylemiyorum bunu. Kardeşçe, arkadaşça bir gözlem. Bir kendi kendini yakalama, kendi kusurunu fark etme olarak söylüyorum. Bir olay vuku bulduğunda ben de onlardan farklı şeyler hissetmiyorum. Müslümanlar, İslamcılar hissi insanlar. Ben de hissi bir insanım. Ama bu düşünmeden, olayları oldukları gibi görme gayretinden bizi alıkoymamalı. Belki daha sabırlı, daha sakin bir konuşma ile bu söylediğimi bir öneri, bir öğüt şekline sokmalıyım. Bilmiyorum, zihinsel ve duygusal baskı altındayız, Müslüman olmak konforlu bir şey değil. Oturup entel entel konuşamayız. Hissiliği eleştirirken bile hissi tarafım sırıtıyor ve tabii hissi cevaplar alıyorum. İlgisi yokken bana karşı, bana taraf insanlar çıkıyor. Yüz yüze konuştuğumuzda ve hele birlikte namaz kılma şansı yakalarsak hava çok değişiyor. O zaman en şiddetli eleştirilerimi İslamcı arkadaşlar çok daha severek hazmediyorlar. Bu adam bizim adamımız diye düşünüyorlar çünkü. Bu hissilik de çok yorucu onu da söyleyeyim.
Solculara gelince onlar taktik becerilerini konuşturuyor. Vicdan veya kalple değil, ideolojik davranış kalıplarıyla hareket ediyorlar. Histen özge adrenalini yükselten bir şey de bu kalıplardır. Onur Kuzgun'un Alevilikle ilgili bilgi değil kırıntısını bile içermeyen fantezilerini okuyunca hayret ettim. Çok yorucu şeyler bunlar. Amatörce tarih okurum yirmi yıldır. Kendimin ve etrafımın geçmişiyle de ta çocukluğumdan beri çok ilgiliyim. Alevilik hakkında da bir tarih konusu olarak okuyorum. Kayda değer hiçbir metinde (ister Alman ve Amerikan istihbarat servislerinin yazdırdığı tezler olsun, ister daha serbest kafalı oryantalistlerin iddiaları olsun, ister bizim milliyetçi veya sosyalist, islamcı yazarlarımızın veya kuru akademisyenlerimizin yazdıkları) Onur'un kurgularını destekleyecek bir ipucu görmüş değilim. Onur'un önce Köprülü'yü analiz etmesi gerekiyor, kafasındaki Laik-Halk-Edebiyat klişesinin kökenine inebilmek için. Köprülü'den önce esamisi okunmayan tuhaf tuhaf fanteziler bunlar. Neredeyse işte tüm Anadolu halkı özgür ilkel komünal Alevilerdi, devlet gelip hepsini sünnileştirdi denecek. Böyle bir şey hangi tarih kesitinde, hangi toprak üzerinde mümkün olmuş ki? Onur sadece şunun üzerine düşünse gözenekleri açılacak ve ideolojik klişeleri yaralanacak: Neden Selçuklular Eşari-Şafii yolunu benimsedikleri halde Osmanlılar Maturidi-Hanefi yolunu benimsemişlerdir? Ama bundan önce bunların ne olduğunu bilmek gerekiyor değil mi?
nejat birdoğan, faik bulut, burhan oğuz, esat korkmaz, reha çamuroğlu gibi yazarların metinlerinde benim bu söylediklerimi destekleyen pek çok ipucu bulunmakta. ama bu konuya bir ara tekrar eğilmek ve söz ettiğiniz konuları araştırmak isterim tabii. dediğim gibi, benim esas kaynağım kaygusuz abdal, nesimi, yunus emre gibi halk şairleri. bir de tarihe bir yöntemle yaklaşıyoruz. marksizm bir felsefe değilse, tarih bilimidir.
YanıtlaSil"neredeyse alevi özgür ilkel komünal bir halk vardı, devlet gelip hepsini sünnileştirdi diyeceksiniz” ifadeniz beni yanlış anladığınızı gösteriyor, benim söylediklerimle bunun arasında temel bir ayrılık söz konusu çünkü. türklerin bütün bir toplum olarak islamiyeti kabul etmesinin egemen sınıftan halka doğru aşama aşama, dirençlerle karşılaşılan ve yüzyıllar alan bir süreç sonunda gerçekleştiğini; alevi inancının da bu dirençlerin, ilkel komünal toplum özlemciliğinin ve toplumsal farklılaşmanın görece daha erken evrelerinden kalma inanışların izlerini taşıdığını söylüyorum. ayrıca uygarlığın ileri bir aşamasına ait kurumların dışarıdan alındığı her durumda olduğu gibi –örneğin çağdaşlaşma da böyle bir süreçtir- bazı türk topluluklarının üretim ilişkilerinin gelişimi itibariyle islamiyeti benimsemeye hazır halde olduklarını, hatta belki de kendi iç dinamikleri ile böyle bir dini inanışa ulaşmanın eşiğine gelmiş bulunduklarını düşünüyorum. İbn fadlan müslüman olmayan türk topluluklarının “tengri bir” diye dua ettiklerini aktarıyor örneğin. yani bu konuda sıkça dile getirilen müslümanlığı benimseyerek kendi benliğimizi yitirdiğimiz, araplaşarak geri kaldığımız ya da zorla müslümanlaştırıldığımız benzeri kaba yorumları da paylaşmıyorum. nasıl araplar türklere islamiyeti zorla benimsetmedi ise, egemen sınıflar da sünni müslümanlığı halka zorla benimsetmedi tabii ki. böyle durumlarda rıza, baskıdan her zaman önce gelir. dağlarca’nın şiiri ile demek istediğimi aktarabilirim sanırım:
Müslüman
Yeşil tarlalarda buğday yükseliyordu
Ayak bileklerine kadar.
İştirak ediyordu hale kendiliğinden
Tespihimde yeşil taşlar.
Uzandık koyu gölgelerle kenarına
Saadet ve şükürle parlayan anın
Büyük ve mavi bir su gibi
Karşımızda genişleyen havanın.
Vardı ki memnun oluyorduk,
Kalbe âşina bir şekil.
Daha derinden ve uzak,
Vakit ve sevda değil.
ipucu var dediğin adamlar tamamen fantezi içindeler. reha bey zaten romancı, burhan oğuz'un yazdığı bin sayfada tek bir nesnel bilgi yok. faik bulut zaten bırak bilgiyi bilimi, türkçe bile konuşamayan, yönlendirildiği gibi, sağdan soldan kendisine kaptırılan konuları yazan biri. ahmet yaşar ocak desen konuşmaya başlayabiliriz. ama faik bulut dersen bu konuşma olmaz.
YanıtlaSil