Kardeşimin ismi Goncagül. 6 yaşında. Annesi geçenlerde milka çikolata almış Goncagül'e ve Goncagül o çikolatayı kaç gündür saklıyor. Bitmesini istemiyor çikolatasının. Şimdilik bir çikolatası var ve çok mutlu. Annem tandırda ekmek yaparken "anne" demiş, "ekmeğimiz çok oldu di mi, bitmez artık".
Son yazdığım şiirimin -henüz yayımlanmadı- ilk mısraı "yabancılaşma". Köydeki yoksul çocukların küçücük şeylerle mutlu olmalarına şaşıyorum mesela. Günlerdir halk olmak nasıl bir şey onu düşünüyorum köyde. Gece gündüz... Kent denilen şeyi çok iyi tanıdığımı söyleyemem. Ama şu anda üniversite bitti ve Ankara'da yaşadıklarımı, şahit olduklarımı daha rahat düşünebiliyorum. Halkın neyle mutlu olduğunu anlıyorum mesela. Şehirdeki mutluluklar işime gelmiyor. Bazen şeyi düşünüyorum, keşke yoksulluk dışında başka bir şeyle tanışmasaydım. Tanıştığım da söylenemez, şahit olmasaydım başka dünyalara. Tabi bu insan olmakla alakalı bir duygu. Ulan diyorum bizi besleyen büyüten halka bir çikolata yetiyor da biz doymuyoruz onca şeyle. Olmuyor. Üç beş saniyede mideme indirdiğim her çikolatayı cinayet işlemiş misali pişmanlıkla anımsıyorum, acıyla. Kendimle konuşuyorum. Peki n'apcaz. Goncagül "ettahiyyatü"yü ezberlesin ben de kitap okuyayım, şiir yazayım, dua edeyim.
Kardeşim Goncagül.
Son yazdığım şiirimin -henüz yayımlanmadı- ilk mısraı "yabancılaşma". Köydeki yoksul çocukların küçücük şeylerle mutlu olmalarına şaşıyorum mesela. Günlerdir halk olmak nasıl bir şey onu düşünüyorum köyde. Gece gündüz... Kent denilen şeyi çok iyi tanıdığımı söyleyemem. Ama şu anda üniversite bitti ve Ankara'da yaşadıklarımı, şahit olduklarımı daha rahat düşünebiliyorum. Halkın neyle mutlu olduğunu anlıyorum mesela. Şehirdeki mutluluklar işime gelmiyor. Bazen şeyi düşünüyorum, keşke yoksulluk dışında başka bir şeyle tanışmasaydım. Tanıştığım da söylenemez, şahit olmasaydım başka dünyalara. Tabi bu insan olmakla alakalı bir duygu. Ulan diyorum bizi besleyen büyüten halka bir çikolata yetiyor da biz doymuyoruz onca şeyle. Olmuyor. Üç beş saniyede mideme indirdiğim her çikolatayı cinayet işlemiş misali pişmanlıkla anımsıyorum, acıyla. Kendimle konuşuyorum. Peki n'apcaz. Goncagül "ettahiyyatü"yü ezberlesin ben de kitap okuyayım, şiir yazayım, dua edeyim.
Kardeşim Goncagül.
Yorumlar
Yorum Gönder