Unutmayalım ki Popülist Kültür siyasi bir topluluk değildir, yani iktidar amacı gütmez; ama küçük ve sivil alanlar içindeki siyasette taraftır, bazen de failin kendisidir. Türk şiirini Pop-Kült yönlendiriyor misal. İnternetteki edebiyat tartışmalarına ne dersiniz? Medya-sanat veya medya-kültür, popüler kültür ve kültürel incelemelere ne dersiniz? Genç Sivillerin sivilceli yüzünü ortaya çıkarmaya ne dersiniz? Entel denyoları afişe etmeye ne dersiniz? Muğlak olmamak gerek. Sanatsal-edebi olmamak gerek. Halkın yumruğu olmak gerek. Bilseydi halk ne yapardı diye düşünmek gerek. Peygamberimiz ne yapardı, halkımız ne yapardı? Ah Muhsin Ünlü peygamberimizin öldüğünü söylüyor. İslam halkının da öldüğünü söylemek demek bu. Halk öldü mü? Yaşıyor! Yaşıyor! Halkın nabzı nerde atıyor? Bunları tokat gibi yazılı-görsel malzemeyle ortalığa konuşmak gerek. Bu bir ayaklanma olmalı. Sivil, okuryazar bir ayaklanma. Popülistlerin elitistlere isyanı! Akademisyen tipli arkadaşlarımız çoğunlukta olduğu için dört duvar arasında kalacaklardır. Bunun bir sakıncası da olmaz. Halka hizmet etmek, halka sadakat göstermek, halkçı olmak için sokakta koşturmak şart değil. Zaten biz halkın ekmeğinden çok okuryazarların halkı tanıyıp tanımadığı, gerçeği bilip bilmediğiyle ilgileniyoruz. Ama bu hareketsizlikle ne kadar yol yürünebilir, orası meçhul. Madem okuryazarız ve en iyi yaptığımız şey analiz etmek ve konuşmak, o zaman şunları yapmamızın gerektiği açıktır:
1. Süreli-süresiz bir Pop-Kült bülteni.
2. Pop-Kült logosu.
3. Pop-Kült bildirileri, dağıtılmak için.
4. Broşür kitaplar. 32 sayfa, 64 sayfa, vs. vs.
5. Pop-Kült afişleri, mesajlı ve içerikli şeyler tabii.
6. Üniversitelerde ve liselerde konuşmalar.
Yorumlar
Yorum Gönder